1 kwietnia 1911 roku przyszedł na świat Kardynał Adam Kozłowiecki (zm. 28 września 2007 w Lusace, Afryka), jezuita, jeden z najbardziej znanych i zasłużonych polskich misjonarzy. By wstąpić do zakonu, musiał się wyrzec swojego szlacheckiego pochodzenia i rodzinnego majątku. Nowicjat odbył w Starej Wsi nieopodal Brzozowa. W 1937 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Krótko po wybuchu II wojny światowej, 10 listopada 1939 roku, został aresztowany przez Gestapo, w ramach planu zmierzającego do eksterminacji inteligencji i duchowieństwa polskiego. Pełnił wówczas obowiązki Administratora Kolegium Ojców Jezuitów w Krakowie przy ul. Kopernika 26. Wraz z 24 innymi jezuitami (kapłanami, braćmi zakonnymi i klerykami) był początkowo przetrzymywany w więzieniu na Montelupich w Krakowie, następnie trafił do obozu pracy w Wiśniczu. Po kilku miesiącach został przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr więźnia 1006), skąd pod koniec 1940 roku wywieziono go do Dachau k. Monachium (nr więźnia 22187). Po wyzwoleniu KL Dachau przez wojska amerykańskie i spędzonych w niewoli ponad pięciu latach, wyjechał jako ochotnik do pracy duszpasterskiej w Północnej Rodezji, dzisiejszej Zambii – tam do końca życia pełnił posługę wśród najbiedniejszych.
Do Afryki przybył w 1946 roku. Od początku jego praca znalazła uznanie u przełożonych, powierzone zostawały mu kolejno najważniejsze funkcje kościelne w Zambii, w wieku 87 lat został wyniesiony do godności kardynalskiej. Za wybitne zasługi na rzecz najbardziej potrzebujących pomocy został on uhonorowany Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP, Zambijskim Orderem Wolności i francuską Legią Honorową. Był także przyjacielem Jana Pawła II, uczestnikiem Soboru Watykańskiego II, obrońcą praw człowieka, który przyczynił się do uzyskania przez Zambię pełnej niepodległości w 1964 roku, a przy tym – nade wszystko – niezwykle skromnym i pokornym misjonarzem.
Fundacja im. Ks. Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic” osiem lat kontynuuje Dzieło Patrona
Po jego śmierci, w 2008 roku została powołana Fundacja im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego „Serce bez granic”, która kontynuuje dzieło Patrona i ożywia pamięć jego osoby od ośmiu lat. Czyni także wysiłki, by przywrócić do dawnej świetności teren historycznego założenia dworsko-parkowego rodziny Kozłowieckich w Hucie Komorowskiej, który – rozparcelowany i zniszczony w po II wojnie światowej – został wykupiony od Skarbu Państwa. Miejsce to jest ważnym elementem dziedzictwa narodowego i kulturowego regionu. Od 25 września 2011 roku funkcjonuje Muzeum Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ, mieszczące się w odrestaurowanej oficynie dworskiej, jedynej pozostałości z dawnego założenia dworsko-parkowego. Jak informuje ks. Daniel Koryciński Dyrektor Muzeum a zarazem Dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych– Miejsce to co roku odwiedzane jest przez ponad sześć tysięcy osób, W sumie od początku istnienia Muzeum odwiedziło nas 20 000 osób. Wśród nich są zorganizowane grupy szkolne, Akcje Katolickie, członkowie Domowego Kościoła, Kluby Inteligencji Katolickiej, grupy z Uniwersytetu Trzeciego Wieku, artyści, grupy rowerowe, turyści z kraju i zagranicy oraz misjonarze. Zaniedbany i zniszczony po II wojnie światowej park dworski otaczający Muzeum jest stopniowo rewitalizowany – odbudowa alejek parkowych, według ich oryginalnego, historycznego układu, osiągnęła końcowy II etap realizacji. Zakończono także prace nad odtworzeniem zasobów krajobrazowych na obszarze ponad czterohektarowego parku.
Otoczenie funkcjonującej od 2011 roku placówki jest przedmiotem nieustannych starań, by stworzyć na tym terenie Ośrodek Misyjno-Edukacyjny im. Kardynała Kozłowieckiego. Prowadzona działalność kulturalna i edukacyjna (coroczne Dni Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ przypadające we wrześniu, gromadzące setki osób z całej Polski i zagranicy, koncerty, wystawy, konkursy, Przegląd Filmów Misyjnych, Podkarpacki Festiwal Piosenki Misyjnej, Noc Muzeum) cieszy się dużym zainteresowaniem, a organizowane cyklicznie wydarzenia zyskały rozpoznawalność i uznanie. W lipcu 2016 r. Muzeum w Hucie Komorowskiej, stanie się też jednym z punktów spotkań uczestników Światowych Dni Młodzieży z diecezji sandomierskiej i rzeszowskiej.
Również od 2011 roku przyznawana jest Statuetka „Serce bez granic”, nosząca imię „Misjonarza Afryki”. Jej laureatami zostają osoby duchowne i świeckie, zasłużone w dziedzinie działalności misyjnej. Do tej pory uhonorowani tą nagrodą zostali m.in.: Kardynał Medardo Joseph Mazombwe z Zambii (1931-2013), dr Wanda Błeńska (1911-2014) – lekarka i misjonarka nazywana „Matką Trędowatych”, która przez ponad 40 lat leczyła chorych na trąd w Ugandzie; Ks. prof. dr hab. Ludwik Grzebień SJ – Rektor Akademii „Ignatianum” w Krakowie w latach 2004-2010; Ks. prał. Wacław Kuflewski – wieloletni misjonarz, inicjator i pierwszy Dyrektor Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie; Arcybiskup Telesphore George Mpundu – Metropolita Lusaki, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Zambii; oraz s. Jolanta Bajak (ur. 1927) ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, która pełni posługę w sierocińcu w Kasisi w Zambii. Ks. Franciszek Woda, jezuita – misjonarz pracujący w Zambii; Ks. Marceli Prawica – misjonarz (Chingombe, Zambia); śp. Ks. prałat Jan Krzysztoń – misjonarz (Zambia), dr Helena Pyz – lekarka i misjonarka świecka, członkini Instytutu Prymasa Wyszyńskiego pracuje w Ośrodku Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya w Indiach, śp. O. Stanisław Czapiewski SJ- misjonarz założyciel pisma misyjnego w USA.
Jak podkreślają Fundatorzy i m.in. Bogdan Romaniuk – Działania podejmowane przez Fundację są różnorodne, jednak zawsze mają na celu kontynuację dzieła wspaniałego Patrona i popularyzację jego osoby, nie tylko w Polsce, ale także w Zambii, która była dla niego drugą ojczyzną. Dzięki staraniom Fundacji i przychylności dyrekcji Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Fryderyka Chopina w Rzeszowie, w październiku 2014 roku doszło do podpisania porozumienia o współpracy pomiędzy podkarpacką placówką a Szpitalem im. Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ w Lusace. W związku z podpisaną deklaracją, zorganizowana została pomoc dla szpitala w Zambii, na której skorzystał szpital wojewódzki nr 1 uzyskując m.in. dostęp do konsultacji medycznych w zakresie leczenia chorób tropikalnych.
O międzynarodowym charakterze podejmowanych przez Fundację działań świadczy również fakt, że wystawa poświęcona Patronowi, nosząca tytuł „Z otwartymi dłońmi”, była do tej pory prezentowana w takich miejscach jak: teren byłego obozu koncentracyjnego w Dachau, Parlament Europejski w Brukseli, Akademia Caritas-Pirckheimer-Haus w Norymberdze oraz Muzeum Narodowe w Lusace w Zambii. Ekspozycja gościła także w Sejmie RP i na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego podczas Krajowego Kongresu Misyjnego w Warszawie oraz w kilkunastu innych miejscach w Polsce.
Te wszystkie dzieła świadczą o tym, że pamięć o „Misjonarzu Afryki” jest wciąż żywa, a jego postawa i miłość, jaką miał wobec innych, inspiruje do ciągłego rozwoju i twórczego działania.
