92. Światowy Dzień Misyjny – Niedziela, 21 października 2018 – Początek Tygodnia Misyjnego w Polsce

https://www.facebook.com/SanTeosPL/videos/172271230368450/UzpfSTEwMDAxMDQyNjM5MDE1OTo3MDQ5ODYwNDMxOTIyNjk/?id=100010426390159&__tn__=lC-R&eid=ARAnYRAwhR_pmbVS1CO_VzUAiuGEz-5M8j4pZXTdoIBECE-it-JLzpU30Boh9xdzvAm1vLHAwpQqG_rR&hc_ref=ARTNXLxKFr0Zv4ySHhH4jE6U4gX6Aogpq-O0-luR5yJXebalEF-x_baT-xxRAdx40yU&__xts__[0]=68.ARC5wNWIz96a-N-07NLqdiBl2Yz-q2QhatFSogeIsT8GVQV8yVh_cPl0Jz8NLoMwxSDciwG2Uq0wkKXEWE1xBB7WLcSgb84NR-Hd2YkYn-fy-xMRGaglyLVa0BDmYhext7wz59fn2FruV5CBkDWe0p8QE52TX4FCNT1VLPVkc3jaw5J-n1CJbpoZG-kcMtFXrm9essH89qj_eIrYuEw3KwLSwrhZ-rtf6lia

   

    „Jak Apostołowie po wniebowstąpieniu Chrystusa, Kościół winien zgromadzić się w Wieczerniku «z Maryją, Matką Jezusa» (Dz 1, 14), by błagać o Ducha Świętego i otrzymać moc i odwagę do wypełnienia nakazu misyjnego. My również potrzebujemy, o wiele bardziej niż Apostołowie, by Duch nas przemienił i prowadził” (Jan Paweł II, Redemptoris missio, 92).

Rozważania różańcowe (tajemnice radosne)

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
„Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami… Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus»… Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam pożycia z mężem?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym»… Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!»” (Łk 1, 28-38).
Każde nasze działanie, duchowe czy materialne, niech zaczyna się w Bogu i w Nim się kończy. To jest duch, który powinien towarzyszyć nam każdego dnia, w ten sposób nasze życie będzie naprawdę należało do Pana. Oczywiście pierwszą, najwspanialszą i najpotężniejszą modlitwą jest Msza Święta. Do niej, jak do centrum, dążą wszystkie inne modlitwy. Św. Tomasz pisze, że modlitwa zanosi umysł, serce i całą duszę przed oblicze Bożej obecności.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety
„«Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy… gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny»” (Łk 1, 45-49).
Im bardziej miłujemy Maryję, tym częściej się do Niej zwracamy. Jest wzywana i szanowana jako orędowniczka dusz w czyśćcu. Jest naszą Królową, Matką i Pocieszycielką. „Pamiętajcie, że macie w Najświętszej Maryi waszą drugą Matkę, która kocha was bardziej niż pierwsza, mimo że nie zabiera należnego jej miejsca, ani jej nie zastępuje” – pisał św. Józef Cafasso.

3. Narodzenie Pana Jezusa
„Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówilinawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie” (Łk 2, 15-16).
Najbardziej szczęśliwi są święci. Kto się oddaje Panu całkowicie i prawdziwie, cieszy się szczęściem już tu na ziemi. Pragnienie świętości, głód i pragnienie Boga powodują, że dążymy wytrwale do szczęścia wiecznego. O św. Wincentym à Paulo mówiono: „Wincenty, zawsze Wincenty!”, to znaczy zawsze radosny, zawsze taki sam we wszystkich sytuacjach życia.

4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
„Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu” (Łk 2, 22-23).
Wszystko to, co rani Jezusa, rani także Maryję i sprawia Jej ból. „Kto chce dojść do świętości bez Maryi, chce latać bez skrzydeł. Im bardziej idziemy do Niej, by otrzymać łaski i świętość, tym bardziej podobamy się naszemu Panu. To, co Bóg może przez swoją wszechmoc, Maryja może dzięki modlitwie, Maryja jest wszechmogąca łaską. W Bogu i z Bogiem może wszystko. Jest skarbcem i magazynem wszelkich łask. Mówiąc słowami świętych, Ona jest wszechmocą błagalną” – pisał bł. Józef Allamano, założyciel Misjonarzy Matki Bożej Pocieszenia.

5. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni
„Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania… Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił?»… Lecz On im odpowiedział: «Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?»… Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany” (Łk 2, 46-51).
Małe ofiary możemy składać codziennie i nieustannie. Mogą one uzdolnić nas do ofiar wielkich, a nawet heroicznych. Nie będzie nigdy silny ten, kto nie zdobędzie stałości w cnocie.

O. Luca Bovio IMC, PDM

Fot. Mirosław Wołodko SVD, Benin

 

http://missio.org.pl/pontyfikat/516-tydzien-misyjny-2018-r-dzien-drugi