Wystawa o kard. Adamie Kozłowieckim „ Książę Kościoła”, w dniach 1 – 6. 12 w parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w klasztorze ojców bernardynów w OPATOWIE wraz z banerem promującym Miasto i Gminę Kolbuszowa
Fot. D.K .
INFORMACJE O PARAFII
Historia pierwszego kościoła w Opatowie sięga I poł. XI w. W 1040 r. biskup krakowski Rachelin wzniósł nad rzeką Łukawką (dzisiejsza Opatówka) drewniany kościół, a z okolicznych wiosek utworzył parafię. Świątynię tę poświęcił bp Lambert Zula. Natomiast w 1140 r. hr. Piotr Dunin ze Skrzynna na miejsce drewnianego kościoła wzniósł z ciosów kamiennych świątynię pw. Wniebowzięcia NMP. Parafia funkcjonowała przy tym kościele do 1471 r., po czym została zlokalizowana przy pobliskiej kolegiacie opatowskiej. W tym czasie sprowadzeni zostali w to miejsce bernardyni. Fundację Klasztoru oo. Bernardynów w Opatowie zapoczątkował w 1467 r. biskup lubuski Krzysztof Fryderyk. Ofiarował on zakonnikom istniejący kościół pw. Wniebowzięcia NMP. Poważną rolę w inspirowaniu i organizowaniu darowizny na rzecz bernardynów miał sekretarz króla Kazimierza Jagiellończyka – Jan Tarło. Zakonnicy przybyli do Opatowa w kwietniu 1470 r. W XIX w. klasztor odegrał dużą rolę w ruchach wolnościowych, szczególnie w przedstyczniowych manifestach narodowych (1861-1862) i w samym powstaniu styczniowym (1863-1864). Upadek powstania styczniowego był również zmierzchem działalności bernardynów opatowskich. Za sympatię i pomoc powstańcom konwent uległ kasacie pod koniec 1864 r., a jego zakonnicy zostali wywiezieni do bernardyńskiego etatowego klasztoru w Paradyżu. Od 1877 r. opiekę nad bernardyńskim kościołem przyjęli księża diecezjalni. Po I wojnie światowej mieszkańcy Opatowa starali się o powrót bernardynów do ich dawnego klasztoru. Starania te przyniosły skutek dopiero w 1939 r. 27 czerwca 1939 r. bp J. Lorek wyraził zgodę na rewindykację opatowskiego kościoła i klasztoru. Objęcie obiektu miało miejsce 3 lipca 1939 r. Parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Opatowie erygowana została przez bpa E. Materskiego 12 grudnia 1989 r. Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP wzniesiony został po 1471 r. wraz z zabudowaniami klasztornymi dla bernardynów. Poważny wkład w powstanie świątyni i klasztoru miał Jan Tarło. Wzniesiony klasztor miał charakter obronny. W latach 1621-1622 kościół został gruntownie przebudowany. Dano wówczas nowe sklepienie i wzniesiono dwie przyległe do nawy kaplice: św. Anny i św. Franciszka. Prawdopodobnie w tym czasie świątynia straciła swój pierwotny, gotycki charakter. Kolejna przebudowa przeprowadzona została przez gwardiana o. Ludwika Alszera w latach 1751-1765. W 1784 r. kościół otrzymał rokokową, iluzjonistyczną polichromię o tematyce maryjnej. Kompleksowe prace konserwacyjne świątyni zostały wykonane w latach 2009-2011. Świątynia przebudowana jest w stylu barokowym i złożona z nawy i krótkiego, kwadratowego prezbiterium. Fasada frontowa rozczłonkowana została pilastrami i podzielona wydatnym gzymsem na dwie kondygnacje. W dolnej kondygnacji mieści się półkolisty portal wejściowy, nad którym w płytkiej wnęce umieszczony jest obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Górna kondygnacja ujęta została spływami z rzeźbami dwóch świętych zakonników i figurą NMP pośrodku. Kościół nakrywają dachy dwuspadowe z wieżyczką na sygnaturkę. Wnętrze rozczłonkowane jest parami pilastrów, między którymi umieszczone są półeliptyczne wnęki ołtarzowe. Prezbiterium i nawę nakrywają sklepienia kolebkowe, ozdobione iluzjonistyczną polichromią o tematyce maryjnej z 2 poł. XVIII w. Wyposażenie wnętrza jest rokokowe. Kulisowy ołtarz główny, wydzielający chór zakonny, z rzeźbami św. Bonawentury i św. Piotra z Alkantary wykonanymi przez lwowskiego rzeźbiarza Macieja Polejowskiego. W centralnym polu ołtarza umieszczony jest łaskami słynący obraz MB z Dzieciątkiem, zwany też MB Pocieszenia. W ołtarzach bocznych znajdują się m.in. dwa obrazy bernardyńskiego malarza Franciszka Lekszyckiego z 1649 r.: Ekstaza św. Franciszka i św. Antoni Padewski. We wnętrzu kościoła znajdują się też epitafia z XVII i XVIII w.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 18.30, zimą 17.00
– w dni powszednie: 7.00, 18.30, zimą 17.00
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 9.00, 18.30, zimą 17.00.
OBSADA PERSONALNA
Proboszcz – O. Edgar Semeniuk OFM (od 2017 r.)
Wikariusz – O. Godfryd Rakoczy OFM
FOT.D.K.
