30 września 2018 r. w Hucie Komorowskiej odbyły się XI Dni Kardynała Adama Kozłowieckiego. Tegoroczne Dni łączyły się z dziesięcioleciem powołania Fundacji im. ks. kard. Adama Kozłowieckiego „Serce bez granic”, która od jego śmierci pielęgnuje pamięć o misjonarzu Afryki.
Uroczystość rozpoczęła się o godz. 11.00 Mszą św. przy Muzeum Kardynała Adama Kozłowieckiego SJ w Hucie Komorowskiej, sprawowaną pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Nitkiewicza ordynariusza diecezji sandomierskiej wraz z Bp G. Lungu z Lusaki Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Zambii oraz Bp Edwardem Frankowskim w asyście kapłanów z całej Polski i Włoch. Homilię wygłosił o. Jakub Kołacz SJ – prowincjał Prowincji Polski Południowej Zakonu Towarzystwa Jezusowego.
Dalsze uroczystości odbyły się w Szkole Podstawowej nr 1 w Majdanie Królewskim, ul. Osiedle Podlasek 71. Konferencja naukowa poświęcona życiu i działalności misyjnej Kardynała rozpoczęła się występem Chóru szkolnego z Majdanu Królewskiego pod batutą Ewy Śliwińskiej a następnie Zespołu Soul z Sanoka pod dyrekcją dr Moniki Brewczak.
Goście uroczystości mieli okazję wysłuchać wykładu ks. prof. dr hab. Jarosława Różańskiego OMIS – Służyć człowiekowi i jego kulturze. Kard. Adam Kozłowiecki jako administrator apostolski i ordynariusz Lusaki (1950-1969) oraz prof. dr hab. o. Marka Inglota SJ – Adam Kozłowiecki SJ (1911-2007) – dwudziestolecie nominacji kardynalskiej. Profesor przekazał swoją dwu tomową książkę ,, Ucisk i strapienie” z 1995 r. autorstwa Adama Kozłowieckiego SJ z dedykacją od nowo nominowanego kardynała z dnia 22 lutego 1998 r.
,,Niech Pan Jezus błogosławi w pracy nad formacją umysłów i serc Dzieci Bożych!
+ Adam Card. Kozłowiecki SJ „
Podczas uroczystości wręczono również XVII Statuetkę ,,Serce bez granic”, Bp G. Lungu z Lusaki w Afryce.
Następnie s. Regina Mulenga Dyrektorka Szpitala przedstawiła pracę Szpital im. ks. Kardynał Adama Kozłowieckiego Sj w Lusace.
Po tym wykładzie bogato ilustrowanym, oglądnęliśmy obraz filmowy przygotowany przez Mariusza Wołosza dyrektora ZS nr 2 w Nowej Dębie. Film przedstawiał trasę jaką pokonała wystawa ,, In nomie Domini. Misjonarz Afryki. Kardynał Adam Kozłowiecki 1911-2007” od 2017 roku do dziś.
Świeccy Fundatorzy Fundacji Bogdan Romaniuk i Dariusz Bździkot wręczyli 20 osobom obraz przedstawiający kardynała Adama Kozłowieckiego SJ rozpoczynającego budowę Domu Konferencji Episkopatu Zambii. Obraz ten jest kopią obrazu, który w dniu 11 października 2017 roku na placu św. Piotra Papież Franciszek pobłogosławił. Symbolicznie odebrał w imieniu wszystkich wyróżnionych obraz bp K. Nitkiewicz biskup sandomierski.
Obraz otrzymały następujące osoby: Bp E. Frankowski, Bp G. Lungu, s. O. Kozłowiecka, S. B. Chwistek ze Starej Wsi k/ Brzozowa, s. R. Mulenga z Lusaki, Maria Rozalia Ogonowska-Wiśniewska Honorowy Konsul Generalny z Zambii , Ks. W. Łapczyński misjonarz z Zambii, G. Hadyna z Woli Grójeckiej, A. Morstin z MSZ w Warszawie, M. Godek Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 1 w Majdanie Królewskim, J. Wilk Wójt Gminy Majdan Królewski, ks. prof. M. Inglot SJ, Ks. S. Oder , ks. prof. J. Różański, Genowefa Bialkovski, M. Włodarczyk i Andrzej Zarajczyk ( Ursus) oraz J. Janowsk ZPAP z Warszawy.
Na zakończenie głos zabrali: Bogdan Romaniuk Fundator Fundacji ,, Serce bez granic”, który nawiązując do obrazu przekazanego biskupowi, zaprosił wszystkich do współpracy w szerzeniu i kontynuacji misji Kardynał Adama Kozłowieckiego SJ w kraju i na świecie oraz głos zabrał Jerzy Wilk Wójt Gminy Majdan Królewski, który podziękował za 10 lat konsekwentnej pracy Fundacji na terenie Gminy Majdan Królewski.
O godz. 19:00 rozpoczął się w Majdanie Królewskim uroczysty koncert z okazji X rocznicy powstania Fundacji „Serce bez granic”, podczas którego wystąpili: Andrzej Cierniewski i Grzegorz Wilk.
Uroczystości odbyły się pod patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego.
***
Kard. Adam Kozłowiecki urodził się 1 kwietnia 1911 r. w Hucie Komorowskiej k. Kolbuszowej w rodzinie ziemiańskiej. Jako dziecko uczył się w domu, a następnie rodzice wysłali go do znanego jezuickiego Zakładu Naukowo-Wychowawczego w Chyrowie (1921-1925). Do ostatnich klas gimnazjum uczęszczał w Poznaniu i tam zdał maturę. Następnie, wbrew woli rodziców, w 1929 r. wstąpił do nowicjatu jezuitów w Starej Wsi k. Brzozowa. Studiował filozofię w Krakowie (1931-1933), a teologię w Lublinie (1934-1938), gdzie 24 czerwca 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie. Po odbyciu tzw. trzeciej probacji we Lwowie (1938-39) został skierowany do pracy w Chyrowie. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Krakowa, gdzie 10 listopada 1939 r. został aresztowany przez gestapo w kolegium jezuitów wraz z innymi 24 współbraćmi. Przebywał w krakowskim więzieniu na Montelupich, potem w Wiśniczu, skąd w czerwcu 1940 r. został przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz (numer obozowy 1006), a po sześciu miesiącach do Dachau, gdzie doczekał się wyzwolenia obozu przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945 r. Doświadczenia obozowe opisał potem w książce Ucisk i strapienie. Pamiętnik więźnia 1939-1945, wydanej w 1967 r. a następnie wznowionej w 1995 r.
Po wyzwoleniu obozu pojechał do Rzymu, gdzie 15 sierpnia 1945 r. złożył ostatnie śluby zakonne, a następnie w odpowiedzi na apel przełożonych zgłosił się do pracy misyjnej w Rodezji Północnej. Dotarł tam 14 kwietnia 1946 r. i natychmiast wpadł w wir działalności apostolskiej. Gdy w r. 1950 Stolica Apostolska podniosła prefekturę Lusaki do rangi wikariatu apostolskiego, o. Kozłowiecki został jego administratorem apostolskim. Pięć lat później papież Pius XII mianował go biskupem i wikariuszem apostolskim. Święcenia biskupie przyjął 11 września 1955 r. W 1959 r. papież Jan XXIII mianował go pierwszym arcybiskupem nowej metropolii Lusaki.
Po tym jak Rodezja Północna (dzisiejsza Zambia) w 1964 r. uzyskała niepodległość abp Kozłowiecki zwrócił się do Stolicy Apostolskiej z usilną prośbą o zwolnienie z urzędu, ponieważ uważał, że w wolnym kraju pierwszą godność w Kościele powinien piastować przedstawiciel kleru miejscowego. Jego rezygnacja została przyjęta dopiero w 1969 r., po czym arcybiskup wrócił do zwykłej pracy misyjnej w buszu. Pracował na kilku placówkach, m.in. w Chingombe, a w ostatnich kilkunastu latach w Mpunde był wikarym polskiego proboszcza ks. Jana Krzysztonia.
Abp Kozłowiecki uczestniczył we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II i wielokrotnie zabierał głos podczas obrad plenarnych. Wtedy też spotkał młodego biskupa z Krakowa Karola Wojtyłę. Był członkiem m.in. Kongregacji Ewangelizacji Narodów, a przez wiele lat kierował Papieskimi Dziełami Misyjnymi w Zambii. W uznaniu jego ogromnych zasług w dziele ewangelizacji, a także jako znak wdzięczności wobec wszystkich polskich misjonarzy 21 lutego 1998 r. Jan Paweł II mianował go kardynałem i przydzielił mu tytularny kościół św. Andrzeja na Kwirynale, gdzie znajduje się grób św. Stanisława Kostki.
Kard. Adam Kozłowiecki był najstarszym polskim misjonarzem. Spędził na misjach ponad 61 lat. Przyjął obywatelstwo zambijskie, a Zambijczycy, którym służył niezwykle ofiarnie, uważali go za «swojego». Wniósł wielki wkład w tworzenie struktur Kościoła w Zambii, walczył z rasizmem oraz popierał dążenia niepodległościowe narodu zambijskiego. Został odznaczony najwyższymi orderami tego kraju. Był szczególnie wrażliwy na kwestię sprawiedliwości społecznej. Pomagał rzeszom ubogich, których często ratował od śmierci głodowej. Pomagał biednej młodzieży w zdobywaniu wykształcenia. Rozdawał wszystko, co miał. A jak już nic nie miał, również gdy był już kardynałem, opiekował się chorymi i sam opatrywał rannych. Zabierało mu to parę godzin dziennie.
Ludzie, którzy poznali kard. Adama, pozostawali pod urokiem jego osobowości, prostoty, a także niezwykłego poczucia humoru. Nawet w liście, w którym dziękował Janowi Pawłowi II za wyniesienie do godności kardynalskiej, nie powstrzymał się od dodania kilku słów w swoim stylu: «Jezuici nauczyli mnie, jak być księdzem i zakonnikiem, ale nie nauczyli mnie, jak być kardynałem…» Niemal do końca sam sprzątał swój pokój. Utrzymywał rozległą korespondencję — jego gruby notes liczył ponad 1600 adresów. Nie miał żadnego pomocnika czy sekretarza. Mieszkał w buszu. Na stacji misyjnej nie miał telefonu. Wiadomości ze świata czerpał z radia BBC. Do Polski po raz pierwszy przyjechał w 1969 r. Potem jeszcze kilka razy odwiedzał ojczyznę, m.in. z okazji podróży apostolskich Jana Pawła II do Polski. W 1979 r. koncelebrował Mszę św. z Papieżem na terenie obozu Auschwitz-Birkenau, a z kolei w 1997 r. w Kaliszu wraz z innymi więźniami z Dachau.
Kard. Adam Kozłowiecki zmarł 28 września 2007 r. w szpitalu w Lusace. Jeszcze dzień wcześniej modlił się za wszystkich, którzy pomagali mu w ostatnim okresie. Uroczysty pogrzeb tego niezwykłego człowieka odbył się 5 października w Lusace. Jest pochowany przy katedrze.
Nie jest przesadą stwierdzenie, że Adam Kozłowiecki to jedna z najpiękniejszych postaci w dziejach Kościoła polskiego. I nie tylko polskiego.
Bogusław Steczek SJ
2008 r. Powołano Fundację im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic”
Akt notarialny powołujący do życia Fundację im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic” został podpisany 26 marca 2008 roku na plebanii w Majdanie Królewskim przez biskupa sandomierskiego Andrzeja Dzięgę, bp. Edwarda Frankowskiego, ks. dziekana Władysława Włodarczyka, ks. Marka Dzióbę, ks. Marka Flisa, Bogdana Romaniuka oraz Dariusza Bździkota. Podpisujący akt notarialny pomodlili się także w kaplicy grobowej rodziny Kozłowieckich. Fundacja im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego ,,Serce bez granic” ma na celu rekonstrukcję pałacu Kozłowieckich z przystosowaniem na centrum pamięci po Kardynale Adamie Kozłowieckim oraz utworzenie Diecezjalnego Centrum Misyjnego o charakterze formacyjno – edukacyjnym. Kardynał Adam Kozłowiecki za swoją działalność misyjną został odznaczony najwyższymi odznaczeniami brytyjskimi, francuskimi, zambijskimi i polskimi. Przez 60 lat pracy misyjnej w Zambii zajmował się edukacją dzieci i młodzieży, organizując edukację młodego pokolenia zambijskiego. Osoba Kardynała Kozłowieckiego jest wielką szansą dla województwa podkarpackiego, powiatu kolbuszowskiego oraz gminy Majdan Królewski, ponieważ swoją działalnością misyjną rozsławił i rozsławia Polskę na polu kontynentalnym, międzynarodowym oraz dodaje blasku i splendoru miejscu swojego urodzenia i zamieszkania. Fundacja, nosząca zaszczytne imię Kardynała Adama Kozłowieckiego, będzie ożywiała pamięć i dzieło dokonane przez jego osobę, dając wzór obecnemu i przyszłemu pokoleniu.
http://www.cardinalekozlowiecki.pl/index.php/o-fundacji/2018-10-03
Fotorelacja
http://majdankrolewski.eu/dni2018/dni2018.html
