Życiorys Patrona Fundacji

Kardynał Adam Kozłowiecki, SJ
arcybiskup senior Lusaki
Kościół tytularny S. Andrea al Quirinale
Urodzony 1 kwietnia 1911 Huta Komorowska
Święcenia kapłańskie 24 czerwca 1937
Nominacja biskupia 4 czerwca 1955
biskup tytularny Diospolis Inferior
Sakra biskupia 11 września 1955
Kreacja kardynalska 21 lutego 1998 Za papieża Jana Pawła II
Zmarł 28 września 2007 Lusaka
Dewiza In Nomine Domini W imię Pana

Adam Kozłowiecki SJ (ur. 1 kwietnia 1911 w Hucie Komorowskiej, województwo podkarpackie, zm. 28 września 2007 w Lusace, Zambia) – polski duchowny katolicki, jezuita, misjonarz działający głównie w Zambii, arcybiskup Lusaki, kardynał prezbiter, obywatel Polski i Zambii.

Syn Adama i Marii z Janochów. W latach 1921-1925 uczęszczał do znanego Zakładu Naukowo-Wychowawczego św. Józefa w Chyrowie, prowadzonego przez jezuitów, a następnie kształcił się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu (1926-1929). 30 lipca 1929 wstąpił do zakonu jezuitów (SJ), odbył nowicjat w Starej Wsi, następnie studiował na zakonnym Wydziale Filozoficznym w Krakowie (1931-1932) i na Wydziale Teologicznym Bobolanum w Lublinie (1933-1937). Przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1937 w Lublinie, a zakonne śluby uroczyste złożył 15 sierpnia 1945 w Rzymie. W latach 1933-1934 pracował jako wychowawca młodzieży w konwikcie Zakładu Naukowo-Wychowawczego Św. Józefa w Chyrowie.

10 listopada 1939 został aresztowany przez gestapo. Początkowo więziony w Krakowie, następnie w Wiśniczu koło Bochni, w czerwcu 1940 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr obozowy 1006[1]), a w grudniu 1940 do obozu Dachau (nr obozowy 22187). Doczekał wyzwolenia KL Dachau przez wojska amerykańskie 29 kwietnia 1945. Po krótkim pobycie w Rzymie wyjechał na własną prośbę na misję jezuicką do Północnej Rodezji Zambii. Organizował dom zakonny oraz szkolnictwo katolickie w regionie Kasisi. Od 1950 pełnił funkcję administratora apostolskiego wikariatu apostolskiego Lusaka, a 4 czerwca 1955 został mianowany biskupem tytularnym Diospolis Inferior i wikariuszem apostolskim Lusaki. Przyjął święcenia biskupie 11 września 1955 z rąk arcybiskupa Jamesa Roberta Knoxa. W kwietniu 1959 został promowany na pierwszego arcybiskupa metropolitę Lusaki.

Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, a także w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W maju 1969 na własną prośbę został zwolniony z obowiązków arcybiskupa Lusaki; umożliwił w ten sposób nominację zambijskiego księdza Emmanuela Milingo. Jako emerytowany arcybiskup (ze stolicą tytularną Potentia in Piceno) powrócił do pracy misyjnej, był proboszczem i wikariuszem w parafiach Zambii (Chingombe, Mumbwa, Chikuni, Chilalantambo, Lusaka, Mulungushi, Mpunde). Pełnił także funkcję przewodniczącego Papieskich Dzieł Misyjnych w Zambii (1970-1991).

Publikował artykuły w krakowskim „Tygodniku Powszechnym” i kolońskim piśmie „Die Katholische Missionen”; ogłaszał listy pasterskie, wydał również wspomnienia Ucisk i utrapienie. Pamiętnik więźnia 1939-1945 (1967) oraz Moja Afryka. Moje Chingombe (1998). Został uhonorowany m.in. Orderem Zasługi RP oraz zambijskim Orderem Wolności. W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Andrea al Quirinale. W chwili nominacji kardynalskiej arcybiskup Kozłowiecki miał 87 lat, w związku z czym nigdy nie posiadał prawa udziału w konklawe.

Odznaczony został przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy misyjnej, za działalność na rzecz ludzi potrzebujących pomocy, za patriotyczną postawę rozsławiającą imię Polski w świecie (Postanowienie z dnia 24 maja 2007 r.). W imieniu Prezydenta RP order wręczył Kardynałowi Piotr Latawiec, Dyrektor Biblioteki Głównej oraz członek Senatu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, podczas oficjalnej wizyty Senatu Uniwersytetu w Republice Zambii, 25 lipca 2007 r. Senat UKSW 22 marca 2007 postanowił nadać Kardynałowi Kozłowieckiemu doktorat honoris causa. Został wręczony 25 lipca 2007.

Jego imieniem nazwano szkołę w Hucie Komorowskiej w powiecie kolbuszowskim.

Pamiątki związane z osobą kardynała – w tym jego pierścień, paliusz biskupi, piuska i pas biskupi, bulla papieska przydzielająca mu tytularne biskupstwo we Włoszech, medal Legii Honorowej Republiki Francuskiej i inne – przechowywane są w zbiorach Muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej w Starej Wsi k. Brzozowa (woj.podkarpackie).

Zmarł 28 września rano w szpitalu w Lusace. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 października 2007 r. w stolicy Zambii na Pope’s Square. Przewodniczył im arcybiskup metropolita Lusaki Telesphore George Mpundu. Homilię wygłosił abp Medardo Joseph Mazombwe, emerytowany arcybiskup Lusaki. 4 października ciało zostało wystawione w archikatedrze w Lusace, gdzie wieczorem Mszy żałobnej przewodniczył przełożony tamtejszej prowincji Towarzystwa Jezusowego. Zmarły misjonarz został pochowany przy nowej archikatedrze Dzieciątka Jezus w Lusace.
26 marca 2008 r. powołano w Majdanie Królewskim Fundację im. Księdza Kardynała Adama Kozłowieckiego – „Serce bez granic”. Fundacja ma na celu rekonstrukcję pałacu Kozłowieckich w Hucie Komorowskiej z przystosowaniem na centrum pamięci o Kardynale Adamie Kozłowieckim oraz utworzenie Diecezjalnego Centrum Misyjnego o charakterze formacyjno-edukacyjnym.