Wystawa o kard. Adamie Kozłowiecki „ Książę Kościoła”, w dniach 16 -22 listopada w parafii pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa i Męczennika, Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej Królowej Rodzin w Ożarowie. Wystawie towarzyszy baner promujący Miasto i Gminę Kolbuszowa.
INFORMACJE O PARAFII
Miasto Ożarów założone zostało wśród lasów, przynależących do wsi Wyszmontów, w 1569 r. Jego założycielem był dziedzic Wyszmontowa i Sulejowa Józef Ożarowski (utraciło ono prawa miejskie w 1869 r., i ponownie je odzyskało w 1988 r.). Według tradycji pierwszy modrzewiowy kościół na tym miejscu zbudowany został w 1206 r., jednak wydaje się to mało prawdopodobne. Około 1590 r. rodzina Ożarowskich przeszła na kalwinizm i zbudowała w swoim mieście zbór. Można przypuszczać, iż zaadaptowano do tego celu istniejącą świątynię katolicką, którą wybudowano ok. 1570 r. W tym czasie katolicy z Ożarowa pobierali posługę religijną w kościele w Janikowie. W 1598 r. w Ożarowie odbył się kalwiński synod okręgowy, a w 1628 r. synod prowincjonalny, co świadczy o tym, iż był to znaczący ośrodek tego wyznania. Od 1628 r. wierni z Ożarowa zostali przyłączeni do parafii w Bidzinach. W 1634 r. kalwini zostali usunięci ze świątyni w Ożarowie, głównie za sprawą proboszcza z Bidzin ks. Tomasza Malczewskiego. Od tej pory kościół ożarowski był filią parafii Bidziny. W 1638 r. Ożarów stał się samodzielną parafią. Po odnowieniu przejętej od kalwinów świątyni została ona uroczyście poświęcona przez bpa M. Oborskiego 11 sierpnia 1659 r. Służyła ona wiernym do 1896 r., kiedy to została rozebrana, a nabożeństwa przeniesiono do nowego, murowanego kościoła. 3 marca 2007 r. bp A. Dzięga ustanowił w Ożarowie Sanktuarium MB Różańcowej Królowej Rodzin. Kościół parafialny pw. św. Stanisława BM wzniesiono w latach 1885-1896. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał bp P. Kubicki w czerwcu 1929 r. Kościół poddany został częściowej renowacji w 1967 r. Na skutek złego stanu technicznego budynku decyzją burmistrza miasta Ożarowa, za zgodą bpa E. Materskiego, we wrześniu 1989 r. postanowiono świątynię zamknąć dla kultu i rozebrać. Przed rozbiórką kościół uchroniły intensywne prace ks. Stanisława Szczerka i arch. Andrzeja Wyszyńskiego (m.in. zabezpieczono sklepienie nowym zbrojeniem, ściągnięto ściany grubymi prętami, dokonano remontu ścian zewnętrznych, wymieniono instalację elektryczną, położono nowe tynki i posadzkę z marmuru). Po 1994 r. wybudowano wieżę – dzwonnicę z kompleksem pomieszczeń na kaplicę przedpogrzebową i dobudowano do budynku kościoła dwie nawy. Odnowiono zabytkowy obraz MB Różańcowej. Pomocą w realizacji tych inwestycji służył pobliski zakład Cementownia Ożarów. Świątynia jest trójnawowa, zbudowana z kamienia janikowskiego. Ma ona kształt krzyża, z dwoma wieżami. Dodatkowo zespół kościelny uzupełnia wieża – dzwonnica, znajdująca się na wysokości frontonu po prawej stronie. Połączona jest z kościołem łącznikiem z kolumnadą. Obok wieży znajduje się kaplica Karskich z I poł. XIX w., zbudowana w stylu klasycystycznym. W ołtarzu głównym można zobaczyć obraz, przedstawiający św. Stanisława z Piotrowinem z XVI w.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 17.30
– w dni powszednie: 7.00, 17.30
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 10.30, 17.30.
OBSADA PERSONALNA
Proboszcz – Ks. mgr Jan Ziętarski
Wikariusz – Ks. mgr Paweł Solis (od 2016 r.)
Emeryt – Ks. prał. dr Stanisław Szczerek
fot. ks. D.K
